Telemarketer
W imieniu firmy zajmującej się sprzedażą towarów i usług, funduszy emerytalnych, ubezpieczeń itp. udziela telefonicznie informacji, umawia klientów na...
Rozpoznaje, różnicuje i leczy choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową oraz prowadzi działania profilaktyczne i epidemiologiczne w odniesieniu do chorób o dużym znaczeniu społecznym (AIDS, kiła, rzeżączka, świerzb, nowotwory skóry i inne).
- badanie chorych podmiotowe i przedmiotowe, ukierunkowane na etiopatogenezę dermatologiczno-wenerologiczną;
- nawiązywanie kontaktu i współpracy z chorym, wyjaśnianie celu i potrzeby leczenia, łagodzenie lęku i niepokoju;
- kierowanie materiału biologicznego na badania dodatkowe (laboratoryjne): biochemiczne, bakteriologiczne, histologiczne, immunologiczne i inne;
- kierowanie chorych na badania dodatkowe oraz na konsultacje do innych specjalistów medycznych;
- wykonywanie nakłuć (punkcji) diagnostycznych, wstrzyknięć, pobieranie wycinków skóry i dokonywanie innych zabiegów;
- wykonywanie testów naskórkowych śródskórnych i skaryfikacyjnych oraz interpretowanie wyników;
- wykonywanie badań mykologicznych, posiewów bakteryjnych, badań mikroskopowych bezpośrednich i innych;
- ocena preparatów histologicznych z zakresu chorób skóry i wenerycznych;
- interpretacja i ocena wyników wykonanych badań pomocniczych (dodatkowych);
- ustalanie rozpoznania lekarskiego (diagnozy) i rozpoznań mniej prawdopodobnych (różnicowych);
- leczenie wszelkich chorób skóry, włosów i paznokci oraz chorób przenoszonych drogą płciową, w tym samodzielne wykonywanie zabiegów w zakresie fizykoterapii: elektrokoagulacji, wyłyżeczkowania, kriochirurgii oraz światłolecznictwa; udzielanie pomocy doraźnej w stanach naglących;
- prowadzenie działań profilaktycznych i epidemiologicznych w odniesieniu do chorób skóry i wenerycznych o dużym znaczeniu społecznym, współdziałanie w tym zakresie z odpowiednimi instytucjami i specjalnościami (epidemiologia, oświata zdrowotna, analityka środowiska i inne);
- prowadzenie dokumentacji lekarskiej (historii choroby), wypisywanie skierowań, recept i zwolnień lekarskich;
- odbywanie konsultacji lekarskich dla innych specjalności medycznych;
- przygotowywanie opinii, świadectw, orzeczeń oraz wniosków do celów inwalidztwa, zatrudnienia i sądownictwa;
- doskonalenie swojej wiedzy i umiejętności, między innymi przez uczestnictwo w podyplomowym kształceniu ustawicznym.
Źródło: Klasyfikacja zawodów i specjalności, MPiPS - (11.06.2012)
Zawód lekarza specjalisty uzyskać można wyłącznie w następujących krokach:
1. Ukończenie jednolitych studiów magisterskich na kierunku lekarskim, trwającym 6 lat.
2. 13-miesięczny staż podyplomowy
Absolwenci odbywają go w odpowiednich placówkach (pod okiem doświadczonego lekarza), posiadając ograniczone prawo wykonywania zawodu.
3. Lekarski Egzamin Państwowy
Po zakończeniu stażu należy złożyć wniosek o egzamin LEP, organizowany przez Centrum Egzaminów Medycznych.
„(…) Egzamin ma nadal charakter testu składającego się z 200 zadań (5 możliwości do wyboru, tylko 1 odpowiedź jest prawidłowa).
Czas trwania egzaminu wynosi 4 godziny.” (źródło: http://www.cem.edu.pl/)
4. Po zdanym egzaminie lekarze otrzymują świadectwo, na podstawie którego mogą wystąpić o wydanie prawa wykonywania zawodu do odpowiedniej izby lekarskiej (zawodu lekarza medycyny).
Lekarz posiadający już prawo do wykonywania zawodu, lecz nie posiadający specjalizacji może wykonywać zawód w podstawowej formie, opisanej w zawodzie lekarz medycyny bez specjalizacji.
5. Specjalizacja
Lekarz może uzyskać tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny po odbyciu przeszkolenia określonego programem specjalizacji i złożeniu egzaminu państwowego PES (Polski Egzamin Państwowy)*. Na egzamin składa się egzamin praktyczny, testowy i ustny.
Następnie należy złożyć wniosek o wydanie dokumentu poświadczającego tytuł specjalisty, co skutkuje uzyskaniem prawa wykonywania zawodu lekarza specjalisty w danej dziedzinie.
Wyróżnia się 40 specjalności podstawowych i 28 szczegółowych, a do specjalizacji szczegółowej przystąpić może osoba posiadająca odpowiednią specjalizację podstawową.
Przebieg specjalizacji
Dermatologia i wenerologia są dziedziną należącą do specjalności podstawowych, można do niej przystąpić nie posiadając żadnej specjalizacji.
Czas trwania specjalizacji: 5 lat.
a) Kursy i kolokwia
Umiejętności i wiedzę zdobywa się poprzez kursy doskonalące (kilkudniowe), kończące się za każdym razem kolokwium z danej tematyki.
b) Staże kierunkowe
Trwają średnio kilka miesięcy, w zależności od specjalizacji i trudności zagadnienia od 2 tygodni do nawet 24 miesięcy.
Formą zaliczenia staży są kolokwia lub sprawdziany (praktyczne, ustne).
c) Kształcenie w wykonywaniu zabiegów i procedur medycznych
Lekarz podczas specjalizacji ma obowiązek samodzielnie wykonać, lub uczestniczyć w określonej liczbie procedur i zabiegów medycznych.
d) Pełnienie dyżurów lekarskich
W każdej specjalizacji określona jest ilość dyżurów jaką specjalizujący się lekarz musi odbyć w ciągu miesiąca lub w ciągu danego stażu. Dyżury mogą być samodzielne lub towarzyszące.
e) Studiowanie literatury fachowej
Jednostka przeprowadzająca specjalizację podaje spis literatury jaką powinien studiować lekarz aby podczas specjalizacji pogłębiać wiedzę z określonego tematu.
Pełny program każdej specjalizacji zamieszcza Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego na stronie http://www.cmkp.edu.pl/spis_2.htm.
Ostatnia aktualizacja danych – 17.11.2012r. Informacje o kursach, kosztach i wymaganiach zebrano i uśredniono na podstawie ogólnodostępnych ofert i cenników usług oraz ofert pracy (m.in.: http://www.oil.org.pl/xml/oil/oil68/tematy/lek_lek_dent, http://www.cmkp.edu.pl/programy_pdf/Dermatologia%20i%20wenerologia%20podstawowy%20-%202002.pdf, http://www.mz.gov.pl/wwwfiles/ma_struktura/docs/zal_lekarsko_dentystyczne_20102005.pdf ).
▼Rozwiń opis▼
▲Zwiń opis▲
Brak opinii użytkowników.
Dodaj opinię
- pomóż tworzyć bazę o warunkach pracy, bez rejestracji!